شهرداری تهران در بیلبوردهای تبلغاتی‌اش شهروندانی که در جریان خیزش 1401 چشم‌شان را به خاطر شلیک نیروهای امنیتی از دست داده بودند دروغگو می‌نامد. درآن سو معترضان نابیناشده، پلک خالی از چشم‌شان را مقابل دوربین می‌گشایند و پیش روی مردم می‌گذارند که خود قضاوت کنند.بر بیلبورد شهرداری به نقل از امام اول شیعیان نوشته شده: «در دروغگویان خیری نهفته نیست». اگر این جمله را مبنا بگیریم و نظری به پلک خالی از چشم شهروندان و نظری دیگر به بیلبورد خالی از بصر شهرداری بیندازیم، مخاطب این جمله چه کسی خواهد بود؟ آیا نظامی که آشکارا دروغ می‌گوید مخاطب حرف امام شیعیان است یا شهروندی که هیچ پناهی نه در قانون، نه در دادگاه و نه در رسانه‌های مملکت ندارد؟