نن خو دې سینګار کڑي خه دې مازیدار کړئ ناز ادا کوې سم مې سوازاوې ... چاته چې وروګورې وروخاندې په سترګو کې خلق مئناوې سم مې سوازاوې لاسونه دې سره کړي بل نرئ سترګې دې تورې هارونه راکوي سم مې سوازوې رنګ رنګ کړې قدمونه خپل خواندونه له زوانئ اخلې ګودر ته چې رازې سم مې سوازاوې خکلیه میرسرور ته په سرکو شنډو خاندا کوه مخ ته چې رازې که ما خوشاله وې

بېوافا شولې جنانه اخیر والې