اسپیک خوندیم ای سفر پوی حکم دل بیدن بسه تا یادمه دس دادمه ای دل د پیسیدن بسه ...از بس که پر وم دادنه دیوار تکهم دادنه نهی نشسنم ورسادنه امشو د ورسیدن بسه دل خوندم و دس خاج بی استاد مو لیلاج بی یا بلکرم حلاج بی اما د لوییدن بسه تک بافه بافه تو دسه بازم دولو وم خندسه اقوال مو واپیچسه ری خال خوسیدن بسه ری دس رفیقل خوندمه تو رفع بامش موندمه پوی خوم جناغ اشکندمه ری دوس نازیدن بسه میرن حریفل تو ورق شی کوت میریزم عرق میوینم و میگم درک پاشو جر آویدن بسه میگن رفیقل وم همه گشنیز و خشتم لازمه بی دل نمییازی درس ری دل دروشیدن بسه هی پیچ وا پیچش نکو دسا دله هیچش نکو خواننده ی گیچش نکو در جا بگو بیدن بسه میخوا کمالی ام ولا واوو مث خلق خدا گفتم ترا محض خدا ورسا که خو دیدن بسه