در یکی از برنامه های تلویزیون ایران، زنی اعلام میکند که مملکت متعلق به حزب‌اللهی هاست. حرف خانم معصومی اصل در شبکه افق صدا و سیمای جمهوری اسلامی بازتابی گسترده میان طیفهای گوناگون جامعه داشته است، نه به دلیل اهمیت جایگاه سیاسی و اجتماعی گوینده آن، بلکه به این دلیل که بخش زیادی از مردم جامعه ایران این سخن را عین واقعیت می‌دانند. آیا دیدگاه رسمی جمهوری اسلامی و بخصوص رهبر آن در مواجهه با جامعه مدنی ایران، جز این بوده که همواره مرزی معین میان خودیها و غیر خودیها وجود داشته است؟ آیا در چارچوب نظام جمهوری اسلامی می‌توان انتظار تفکری جز این تفکر مسلط را داشت؟