Καύσωνας στην Αθήνα και στην Ελλάδα, και μιλάμε για τον καιρό, για το κρύο, για τη ζέστη και για σχετικές εμπειρίες μας με ακραίες θερμοκρασίες. Επίσης: φράπες (όχι «φραπές») και μπομπονέλες!
Δημήτρης:
[0:20] Γεια σας και καλώς ήρθατε σε άλλο ένα επεισόδιο του Easy Greek podcast, του podcast που σας μαθαίνει ελληνικά με αυθεντικούς διαλόγους. Μαζί σας είναι ο Δημήτρης, αυτός είμαι εγώ και η...
Μαριλένα:
[0:35] Και εγώ είμαι η Μαριλένα.
Δημήτρης:
[0:38] Πώς είσαι, Μαριλού; Ζεσταίνεσαι τόσο πολύ όσο εγώ;
Μαριλένα:
[0:41] Ναι, δεν, δεν είμαι καλά αυτή τη στιγμή. Έχουμε καύσωνα στην Αθήνα.
Δημήτρης:
[0:46] Έχουμε καύσωνα και όχι μόνο αυτό, δεν μπορούμε να έχουμε air-condition γιατί κάνουνε θόρυβο, δεν μπορούμε να ’χουμε ανεμιστήρες γιατί κάνουνε θόρυβο, δεν μπορούμε να ’χουμε ανοιχτά τα παράθυρα γιατί είμαστε δίπλα σε έναν πολυσύχναστο δρόμο και ουσιαστικά κάνουμε ηχογράφηση από τα δωμάτια που είναι πιο κοντά στο δρόμο, ε... οπότε είναι δύσκολη φάση. Πριν μιλήσουμε παραπάνω για τον καιρό γιατί αποφασίσαμε αυτό να είναι το θέμα μας μ’ αυτή τη ζέστη, μας βγήκε φυσικά η ανάγκη να μοιραστούμε τον πόνο μας, ε... να παίξουμε λίγο ένα ηχητικό, το πρώτο μας ηχητικό μήνυμα που μας έστειλε ακροατής, για την ακρίβεια ακροάτρια. Σας το βάζω.
Κατερίνα
Γεια σας, είμαι η Κατερίνα. Είμαι 15 χρονών και ακούω το podcast σας εδώ και μερικούς μήνες. Ε, ζω στο Βερολίνο γιατί η μητέρα μου είναι Γερμανίδα και ο πατέρας μου είναι απ’ την Ελλάδα. Κι έτσι για να εξασκηθώ λίγο περισσότερο στην ελληνική γλώσσα έψαξα ελληνικά podcast και ευτυχώς βρήκα εσάς. Μου αρέσει το podcast σας, τα θέματα για τα οποία μιλάτε είναι πάντα ενδιαφέροντα και συνεχίστε έτσι και να ’στε καλά.
Δημήτρης:
[2:10] Ευχαριστούμε πάρα πολύ, Κατερίνα, που μας έστειλες αυτό το μήνυμα, να ’σαι καλά που μας ακούς, χαιρόμαστε που σε βοηθάμε να κρατήσεις μία επαφή με τη γλώσσα. Μιλάς πολύ ωραία όπως και να ’χει. Άμα θέλετε και εσείς να ακούσετε τη φωνή σας στο podcast μας, μπορείτε να κάνετε ό,τι έκανε και η Κατερίνα, μπορείτε να μας στείλετε ένα ηχητικό μήνυμα. Θα χαρούμε πολύ να το ακούσουμε. Λοιπόν, Μαριλού, εσύ μπορείς πιο εύκολα το κρύο, το πολύ κρύο ή την πολλή ζέστη; Τι αντέχεις περισσότερο;
Μαριλένα:
[2:43] Τίποτα από τα δύο. (Χαίρω πολύ) Εγώ έχω το εξής θέμα: όταν έχει πολλή ζέστη, όπως τώρα, λέω «πω-πω να ’χε πολύ κρύο», όταν έχει πολύ κρύο λέω «πω-πω να είχε πολλή ζέστη». Ή τουλάχιστον ζέστη. Κοίτα, νομίζω ότι αντέχω τη ζέστη πιο πολύ, ίσως επειδή και το δέρμα μου είναι πιο... πιο σκούρο και πιο μελαχρινό κάπως να το αντέχει. Ε... Από την άλλη, δεν περνάω καλά σήμερα. Και σκέφτομαι ότι και το κρύο μου αρέσει. Δηλαδή... Όχι βέβαια το πάρα πολύ κρύο, στο πάρα πολύ κρύο μού βγαίνει ένας φόβος που τον έχω κληρονομήσει, εσύ το ξέρεις πάρα πολύ καλά, από τον μπαμπά μου ο οποίος φοβάται πάρα πολύ, παιδιά, πάρα πάρα πολύ το κρύο. Είναι, νομίζω, ο μεγαλύτερος του φόβος. Μην κρυώσει και μην αρρωστήσει και μην πονέσει ο λαιμός του. Όπως λέει χαρακτηριστικά, μην παγώσει η μέση του. Οπότε μου το έχει περάσει αυτός και σε μένα και άπαξ και έχει κρύο ξαφνικά νομίζω ότι πονάει ο λαιμός μου, ότι θα ανεβάσω πυρετό, ότι θα πέσω στο κρεβάτι για πολλές μέρες. Οπότε, ναι, κατά κύριο λόγο προτιμώ το κρύο. [4:00] Αλλά το φοβάμαι κιόλας. Δηλαδή αντέχω και τη ζέστη, αντέχω και το κρύο αλλά το κρύο το φοβάμαι περισσότερο. Για μένα. Για το μωρό φοβάμαι περισσότερο τη ζέστη. Θα σου πω μετά γι’ αυτό.
Δημήτρης:
Δεν φοβάσαι την αφυδάτωση, Μαριλού;
Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.