مقامات مختلف طالبان مرتب تکرار کرده‌اند که زنها می‌توانند در همهٔ سطوح به جز به عنوان وزیر فعال باشند. ولی چرا کسی وعده های طالبان را باور نمی‌کند؟ امیلیا اسپارتاک که فعالیت‌های طولانی سیاسی در جنبش زنان افغانستان را با سازماندهی و شرکت در اعتراضات دانشجویی به جنگ ویتنام شروع کرد و بعدها یکی از فعالان سازمان دمکراتیک زنان افغانستان شد، می‌گوید که «می‌گن تصمیم بر این است که زنان سهم گیرند در کار، اما در یک چوکات شریعت اسلامی و شریعت اسلامی ... اینجا در افغانستان...مشکل بسیار خاص خود را دارد... زنهای افغانستان از تجربه حاکمیت اول (طالبان) تجربه خیلی خرابی دارند». نگاهی به آینده مبهم زنان افغانستان از زبان امیلیا اسپارتاک در برنامه این هفته به عبارت دیگر.